Πόλη του Πόντου στην αριστερή όχθη του ποταμού Λύκου. Κατά τη Ρωμαϊκή εποχή ονομάστηκε Νεοκαισάρεια.

Τον 3ο μ.Χ. αιώνα επί Διοκλητιανού η πόλη έγινε πρωτεύουσα του Πολεμονειακού Πόντου. Το 1068 η πόλη καταλαμβάνεται από τους Σελτζούκους και έκτοτε αρχίζει η παρακμή της.

Πριν την ανταλλαγή των πληθυσμών η πόλη είχε 3.000 Έλληνες κατοίκους επί συνόλου 10.000 κατοίκων.